NAIA SARASOLA GAZTAÑAGA
SEKULA INOIZ
sekula ez,
inoiz ez
“Nunca Hamas”
nire herrialdea okupatu zuten,
harresiz inguratu zuten,
nire etxea kendu zidaten
eta terrorista deitu ninduten
inoiz erasotuko ez gintuzketenek
argindarra kendu zidaten,
nire semea erail zutenek,
eta terrorista deitu ninduten
misilak erortzean beldur naiz, baina
honezkero nire ikarak
zulatu du hilobi akabaezina
nire lurrak sarraskitu dituzte,
halere, herrialde enparauek
begiak ixten dituzte,
ez ikusiarena egiten dute.
Umeak dabiltza jolasean eta
batzuk gorpua daramate,
baina dagoeneko ohituta,
ez ikusiarena egiten dute.
Oihu eta tiroketen oihartzunak
dira bertako soinu bandak
eta non daude barre eta algarak?
Bonbardatutako ospitalea,
lekurik ez hilerrietan,
herritarron atsekabea,
besterik ez Gazako kaleetan.
ez da urduritu nire bihotza
“arma, tiro, pun” entzutean,
besteak darama hilotza,
besterik ez da Gazako kalean.
Sekula ez,
inoiz ez
“nunca Hamas”
“ابدا”
“ לעולם לא שוב”
eta hori guztia bizita diot:
nor da benetan terrorista?