KEPA ORMAZABAL GALDOS
(Z)AMA MAITEA
Halako begi ixtean
inguratu zen gaitz hura
Bizipen latz bat sentikor
ziztada bihotz barrura
Gure gain mina, sua, samina
sentituaz itodura
Bizi berri bat etorri baizen
nahiz inork ez zuen gura
Hasia zen pitzadura.
Harri gogor bat bidean
egin zenuen topatu
Ustekabeko ikaraz
bular barrena zanpatu
Bizi eder bat, libre ta askea
zitzaigunez ta mugatu
Ama-indarra erakutsiaz
aurrerantz zuk begiratu
Izuari aurreratu.
Froga ta kimio artean
murgilduta zeudelarik
Arazotik irten nahian
ez zen soberan indarrik
Elkar laguntza, eginez bultza
ez gendun izan alferrik
Zure kemena, maitea zena
ez zen falta irrifarrik
Inolaz ere bakarrik.
Hamasei astetan zehar
joan zinen borrokatzen
Nahiz eta aurkariaren
armak gogor zizun jotzen
Egunez egun, pausorik pauso
joanagatik xahutzen
Bizi gogoak, eta soroak
ez ziren geratu atzen
Irtenbidea bat baizen.
Operatu zinen eta
sofan egon beharrean
Zure geldi egoneza
zen guztion ahopean
Zure bizia, bat ta bikia
bihurtu zen sugarrean
Esku bat botatzeko asmoaz
etorriaz mendatean
Poz ta irrifar artean.
Selekti eta karrerak
tarteko ziren honetan
Zure maitasun keinuak
laguntza ziren benetan
Nahiko lan ez zen, esanik ozen
eguneroko trabetan
Etxeko denoi emandakoaz
sentitzen gera zorretan
Diru ez den ordainetan.
